Traditioneel gooit de bruid op de trouwdag een boeket naar haar ongetrouwde vriendinnen. Deze mooie gewoonte stamt uit de oudheid en was op verschillende tijden aanwezig in vele culturen. Het bruidsboeket is altijd anders behandeld.
Het bruidsboeket is een belangrijk symbool van de huwelijksceremonie. Dit is een uitdrukking met behulp van bloemen van oprechtheid en volledigheid van de gevoelens van de bruidegom voor zijn uitverkorene. De bruidegom kiest persoonlijk bloemen voor het bruidsboeket en probeert ze niet alleen af te stemmen op de trouwjurk en het uiterlijk van de bruid, maar ook om de waardigheid van zijn geliefde te benadrukken, om haar karakter harmonieus te benadrukken. De bruidegom wordt meestal bijgestaan door ervaren bloemisten, en soms de bruid zelf.
Volgens de gevestigde gewoonte geeft de bruidegom zijn boeket aan de bruid onmiddellijk na het losgeld van de toekomstige vrouw. Het feit dat ze een bruidsboeket van hem aanvaardt, bevestigt nogmaals haar toestemming om met hem te trouwen.
Tijdens de gehele ceremonie is het boeket in handen van de bruid. Na het einde van de vakantie gooit ze, haar rug naar de aanwezige gasten toe, het naar haar ongetrouwde vriendinnen. Volgens het bord moet degene die dit symbolische object vangt binnenkort trouwen. Ze moet het gevangen bruidsboeket bewaren tot haar eigen bruiloft.
De traditie van de bruid om haar boeket aan haar vrienden te geven heeft diepe wortels. In de Middeleeuwen in Europa scheurden ze meestal een flap van een trouwjurk in de hoop dat het een talisman zou worden en de eigenaar zou helpen om snel te trouwen. Nadat de trouwjurken een dure en luxueuze outfit waren geworden, werden ze zorgvuldig bewaard en geërfd. De flap werd vervangen door een beenkousenband en later omgezet in een boeket.
In Rusland gaf de bruid na de bruiloft haar boeket "voor geluk" door aan haar ongehuwde vriendinnen. Om dit te doen, werd ze geblinddoekt en de meisjes, die een rondedans om haar heen leidden, wachtten tot ze willekeurig bloemen aan een van hen zou geven.
Tegenwoordig willen veel stellen niet veel ophef maken over deze traditie. Ofwel zakt ze helemaal weg, en bewaart de bruid zorgvuldig haar bruidsboeket, ofwel bestelt het stel een reserveboeket speciaal voor ongehuwde vriendinnen. Hier worden verschillende technieken en ervaring van bloemisten gebruikt om elementaire veiligheid te garanderen bij het gooien van een boeket naar vrienden: doornen worden gesneden, andere bloemen worden gebruikt, kunstmatige materialen worden geweven.
Soms geeft de bruid na de viering een bloem aan haar vrienden, maar meestal worden bruidsboeketten bewaard als een relikwie, omdat dit een geschenk is van de echtgenoot op de trouwdag, zijn liefde behoudend.
Als je een gelukkige eigenaar bent geworden van een bruidsboeket en het is gemaakt van natuurlijke bloemen, droog het dan met je hoofd naar beneden op een donkere en warme plaats. Nadat het is opgedroogd, doe een wens voor je eigen toekomstige bruiloft, zoek er een afgelegen plek voor en wacht. Het kunstmatige boeket zal je herinneren aan de bruiloft van je vriend, een interessante gewoonte en je verlangen. Het kan als een Ekibanu worden geplaatst door een geschikte plaats te kiezen.
