De beoordeling van een professionele atleet wordt bepaald door het aantal prijzen dat hij heeft gewonnen. Het is echter niet alleen het aantal dat telt, maar ook het niveau en het prestige van de competitie. Het winnen van de Olympische Spelen in welke sport dan ook is de hoogste prestatie. In de tenniswereld zijn de Grand Slam-toernooien een belangrijk evenement. Onder deze naam worden 4 jaarlijkse evenementen verenigd: Australian Open, Wimbledon in Groot-Brittannië, US Open en French Open. Deze laatste tennissers en hun fans worden ook wel "Roland Garros" genoemd.
Het tenniskampioenschap - de voorloper van het moderne Roland Garros - vond plaats in 1891. Het was een eendaagse wedstrijd, verdeeld in heren- en damestoernooien. Alleen Franse burgers mochten meedoen: professionele tennissers of leden van amateurclubs. Het toernooi kreeg toen geen wereldwijde populariteit, omdat buitenlandse atleten er niet in konden spelen.
Het internationale kampioenschap van Frankrijk werd in de jaren twintig van de vorige eeuw. Het was toen dat de Fransen de prestigieuze Davis Cup wonnen en de erkende leiders ver achter zich lieten - de Amerikaanse tennissers. De winnaars moesten hun rivalen in hun vakgebied accepteren. Maar in Frankrijk was er op dat moment geen stadion dat aan de wereldeisen zou voldoen.
Op aandringen van het publiek en de Franse Tennisfederatie heeft de regering 3 hectare grond in de buurt van Porte d'Auteuil toegewezen voor de bouw van een nieuwe sportarena. In 1928 waren alle werkzaamheden voltooid. Het stadion, gebouwd met de modernste technologieën van die tijd, ontving de eerste atleten en toeschouwers.
Het tenniscomplex is genoemd ter ere van de held van Frankrijk - de piloot Roland Garros. Deze pionier van de luchtvaart, een beroepsmilitair, is beroemd omdat hij voor het eerst over de Middellandse Zee kon vliegen zonder te landen of te tanken. Het vliegtuig van Garros werd enkele weken voor het einde van de Eerste Wereldoorlog door vijandelijke piloten neergeschoten. Hij stierf, maar zijn naam werd over de hele wereld bekend.
De banen van het Roland Garros-stadion waren vanaf het begin bedekt met een speciaal mengsel. Klei, zand en steenslag, gemengd in optimale verhoudingen, garanderen een goede stuiter van een tennisbal. Sporters kunnen gemakkelijk lopen en glijden op een dun laagje grond. De roodbruine kleur van het veldoppervlak is het kenmerk geworden van het Roland Garros-toernooi.
Er is ook een tragische pagina in de geschiedenis van de French Tennis Open. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd de competitie 5 jaar onderbroken. Op het grondgebied van het Roland Garros-stadion organiseerden de nazi's een overslagpunt voor gevangenen van concentratiekampen.
Sinds het begin van de jaren 50 begon de populariteit van tennis in de wereld snel te groeien. In 1968 werd het Franse Roland Garros-kampioenschap opgenomen in de Grand Slam-serie. Naast amateurs hebben professionele tennissers uit verschillende landen het recht gekregen om eraan deel te nemen. De eerste kampioenen van het vernieuwde Roland Garros waren Ken Roswell en Nancy Ritchie.
Meer dan 400 duizend toeschouwers slagen erin om 20 tennisbanen van het stadion te bezoeken tijdens de dagen van het Roland Garros-toernooi. Ze zijn vaak getuige van het vestigen van nieuwe wereldrecords. Het was dus hier in 2004 dat de langste tenniscompetitie tussen Fabrice Santoro en Anro Clement plaatsvond. Het kostte hen in totaal 6 uur en 35 minuten om de prijzen onderling uit te delen.
In de loop der jaren hebben de Parijse rechtbanken de heldere "sterren" van tennis verlicht. Zo won de Zweedse atleet Bjorn Borg zes keer op rij Roland Garros. Hier behaalde de Braziliaan Gustavo Cuerten zijn eerste succes in 1997. In het damesgedeelte van het toernooi is het absolute record (7 overwinningen) van de Amerikaan Chris Evert. De Duitse Stefi Graf heeft in 12 jaar 6 keer de hoogste Roland Garros-prijs ontvangen. Monica Seles won haar rivalen drie keer.
Momenteel is het Franse Open Kampioenschap een van de belangrijkste internationale wedstrijden. Elke tennisser droomt ervan om het te winnen. Niet iedereen slaagt hier echter in. De moeilijkheid van Roland Garros ligt in de specificiteit van het oppervlak van de baan. Dit is het laatste Grand Slam-toernooi dat op gravel wordt gehouden. Daarnaast vereist de opbouw van een tenniswedstrijd dat sporters een goed uithoudingsvermogen en een hoge techniek hebben. Vijf sets zonder pauze op een "langzaam" veld zijn een echte test van de professionaliteit van de spelers en hun coaches.
