De feestdag, ooit de Dag van het Sovjetleger en de Marine genoemd, komt in het Russische dagelijks leven voor als de Dag van de Verdediger. Alleen niet Rusland, maar om de een of andere reden het vaderland. Maar het feit dat hij als exclusief mannelijk wordt beschouwd, veroorzaakt verbijstering en zelfs verontwaardiging bij een vrij groot deel van de vrouwen. Ze stellen dat ze, net als mannen, ook hun vaderland verdedigen, en vaak in uniform en zelfs in oorlog. Bovendien vaak in plaats van het "sterkere geslacht". En daarom heb ik het recht om felicitaties te claimen.
WO II-veteranen
De meest waardige categorie vrouwen, voor wie 23 februari voor altijd een feestdag van het Sovjetleger is gebleven, moeten worden beschouwd als degenen die de Grote Patriottische Oorlog persoonlijk kenden, en niet uit films. En wees altijd trots op bijvoorbeeld de piloot Lydia Litvyak of Maria Oktyabrskaya, de bestuurder van de Fighting Girlfriend-tank gebouwd met haar persoonlijke geld, die postuum Helden van de Sovjet-Unie werd.
Overigens is het niet zo verwonderlijk dat praktisch de hele militaire generatie Sovjetvrouwen de "date" alleen als een mannenvakantie behandelde, en alleen vaders, zonen en collega's ermee feliciteerde. Nou, ze konden niet eens denken dat er vele duizenden mannen in het land zouden verschijnen die zich zouden gaan verbergen voor de dienstplicht.
Het blijkt dat er twee dagen van mannen tegelijk op de planeet zijn. En beide zijn in november. Eén, aangenomen door de VN, wordt opgenomen voor de eerste zaterdag van de maand. De tweede was op de 19e. Er zijn echter maar een paar mensen die hiervan op de hoogte zijn en dienovereenkomstig noteren.
Een soort stokje van moeders en grootmoeders werd genomen door meisjes die vrijwillig vertrokken naar de laatste oorlog van het Sovjetland - in Afghanistan. Ze dienden voornamelijk de SA, hielpen de soldaten en officieren om levend naar huis terug te keren en verzorgden de gewonden. En de 23e ervoer het als hun eigen vakantie, alleen met de geur van Afghaanse bergen en wegen.
Wij zijn van de Airborne Forces
Bijna 50 duizend meisjes dienen in de strijdkrachten van de Russische Federatie. Bovendien zitten velen van hen in de troepen, naar oude maatstaven zijn ze vrij mannelijk. Dus in 2013 studeerden 14 wanhopige en mooie Russische jonge dames tegelijk met succes af aan een elite militaire universiteit - de Ryazan Airborne School. En ze werden luitenants van een tak van het leger, waar vrouwen per definitie niet konden komen. Daarom vieren deze luitenants zowel op 23 februari als op 2 augustus feest op volledig legale gronden. Dag van de verdediger van het vaderland wordt ook gevierd door andere vrouwelijke militairen, die steeds vaker mannen in het leger vervangen.
Een aangenaam feestgezelschap voor vrouwelijke sergeanten en officieren van het Russische leger kan worden gemaakt door hun collega's uit verschillende machtsstructuren. Het meisje dat naar de interne en grenstroepen kwam, de politie, inclusief zelfs de OMON, de FSB, de Drug Control en andere soortgelijke militaire, paramilitaire of zelfs bijna civiele organisaties (defensiefabriek, onderzoeksinstituut), beschermt ook het vaderland. Naar ons beste vermogen en vermogen de veiligheid van het land en de burgers versterken. En de verantwoordelijkheid bij haar ligt niet minder dan bij een man in uniform.
U dient, en wij zullen wachten
Veel Russische artsen hebben de meest directe connectie met het leger en, zo blijkt, met de vakantie. Waaronder natuurlijk vrouwen die aansprakelijk worden gesteld voor militaire dienst en klaar zijn voor zowel vreedzame arbeid als verdediging. Militaire kaarten en zelfs militaire rangen, zij het een reserve, worden echter ontvangen door afgestudeerden van andere redelijk vreedzame universiteiten. Bijvoorbeeld financieel en economisch of hydrometeorologisch.
Ook al is februari nog geen lente, ook de echtgenotes van militairen en medewerkers van wetshandhavingsinstanties verdienen warme woorden en felicitaties. Hun liefde en zorg hebben tenslotte grote invloed op de psychologische toestand van die mannen die niet bezweken voor mode en het beroep kozen om het moederland te verdedigen. "Verdedigers van de verdedigers" - zo worden de "tweede helften" van Russische militairen soms genoemd.
Witte vlek van Pskov
De geschiedenis van de oorsprong van de vakantie is nogal vaag en bezaaid met witte vlekken. Of zwarte gaten waarin de waarheid lang geleden is verdronken. Het is zeker bekend dat het aanvankelijk omstreeks februari 1918 was, toen delen van Kaiser-Duitsland het jonge Sovjet-Rusland naderden.
Volgens historici is de heldhaftigheid van de Rode Garde op 23 februari niets meer dan een van de mythes van de Sovjetpropaganda. In feite waren er die dag geen gevechten. Bovendien waren de Duitse eenheden over het algemeen meer dan honderd kilometer verwijderd.
Zijn verschijning in het land van de Sovjets, veel onderzoekers opgenomen in de uitgebreide lijst van propagandamanoeuvres van de leiders van de USSR, die de historische waarheid wilden verbergen en de bevolking wilden inspireren tot militaire heldendaden. En tegelijkertijd kwamen ze met een mannelijk alternatief voor Internationale Vrouwendag.
