De kerstman is een favoriet en vertrouwd karakter van de nieuwjaarsvakantie. Dit is een aardige opa met een baard en een grote zak met cadeaus. Gekleed in een blauwe, blauwe, rode of witte bontjas.
Wie is Sinterklaas?
De oorsprong van de betekenis van dit personage is verloren gegaan in de nevelen van de tijd, maar aanvankelijk was "aardige kerstman" niet aardig. Onder de heidense vroeg-Slavische goden was de patroonheilige van kou en kou. Toen was het gebruikelijk om geschenken naar hem te brengen, zodat hij mensen zou redden van vorst en goed weer zou schenken.
In folklore en oude sprookjes komt Morozko of Ded Studenets voor. Hij gaf ook geen geschenken, maar hij was een krachtig en eerlijk karakter.
De moderne interpretatie van de nieuwjaarsgever verwijst naar Sinterklaas. Op 19 december zijn kinderen gewend om snoep te krijgen voor deze feestdag. Nikolai was een legendarische persoon - hij woonde in de Middellandse Zee, kwam uit een rijke familie. Hij hielp altijd de armen, en na zijn dood werd hij heilig verklaard. Volgens de legende gooide hij goud in de schoorsteen van een huis in een zak met goud; daar leefde een familie die eenvoudig van armoede omkwam. 'S Morgens vonden de kinderen goud in hun sokken, die bij de kachel stonden te drogen.
Later verscheen een westers kerstpersonage - de kerstman. Het prototype in verschillende mythologieën waren kabouters, woudelfen. De versie met een schoorsteen en geschenken is populair in het Westen - de Kerstman werd in de jaren dertig een soort marketingtruc. Het was een nieuw symbool van een gelukkige tijd.
Historici associëren het uiterlijk van het beeld van een gulle donor met het einde van de Grote Depressie - het was nodig om de stemming van de mensen te verhogen, om de vakantie echt vreugdevol te maken.
Sinterklaas in Rusland
Het begon allemaal met opa Nicholas, die cadeautjes en snoep aan kinderen gaf. In de 19e eeuw, tijdens het bewind van Alexander Nikolajevitsj, verscheen de fabelachtige Morozko en Oude Ruprecht of Grootvader Ruprecht. Het laatste personage was van Duitse afkomst. Het was in de 19e eeuw dat de beschermheilige van winter en vorst niet langer verschrikkelijk was, hij veranderde in een gulle en vriendelijke tovenaar.
In de jaren 20 van de vorige eeuw werden de kerstman en de kerstboom, als symbool van de nieuwjaarsviering, verboden, als ideologisch schadelijk. De gebruikelijke symbolen van de feestdag keerden terug in 1935 en 2 jaar later voegde de Snow Maiden zich bij Grootvader Frost.
Het welwillende karakter is niet alleen geliefd bij kinderen, maar ook bij volwassenen. Ze schrijven brieven aan de moderne grootvader Frost, vragen om geschenken of de vervulling van verlangens. Deze traditie verscheen in de binnenlandse gebieden in de jaren 50-60 van de twintigste eeuw.
De kerstman is een collectief beeld, en eerder kunstmatig gecreëerd dan bepaalde mythologische wortels te hebben. De traditie van het geven van geschenken verbindt hem echter, net als de kerstman, met Sinterklaas.
