In verschillende landen vinden mensen hun cadeaus in laarzen, schoenen of op het balkon. En alleen onze kerstman legt cadeautjes onder de kerstboom. Waarom?
In Rusland, van de oude Slaven, kwam het beeld van een oude man, de heer van koude en koude, naar ons toe, ze noemden hem grootvader Treskun, Morozko, Studenets, maar hij werd niet geassocieerd met het nieuwe jaar. Later, pas aan het einde van de 19e eeuw, toen Nicholas I nieuw leven inblies met het versieren van kerstbomen voor Kerstmis, begon de Kerstman te worden geïdentificeerd met Nicholas Ugodnik, die geschenken gaf aan Europese kinderen. Met de komst van de macht van de Sovjets werd de Kerstman voor meerdere jaren uit zijn ambt ontheven, tot 1936.
Waarom stoppen andere kerstmannen uit verschillende landen geschenken in sokken, laarzen, op de vensterbank en zelfs in de schoorsteen? En in Rusland is het gebruikelijk om geschenken onder de boom te leggen en nergens anders. Misschien was het feit dat ze geschenken aten in donzige poten gewoon verborgen voor de behendige kinderen. Of niet…
De traditie om een kerstboom in huis te halen en te versieren voor Kerstmis kwam bij ons van de oude stammen van Duitsland. Ze geloofden dat geesten in de altijd groene naalden van de spar leven en om hen te sussen, werden fruit, noten en vruchten aan de boom gehangen. Na het huwelijk van Duitse prinsessen migreerde de traditie van het versieren van kerstbomen naar andere landen. Later begonnen ze de kerstboom te versieren met kleurrijke ballen, snoep en speelgoed, ze speelden de rol van geschenken die de kinderen gewoon van de takken plukten.
Een interessant feit is dat sparren in Duitsland als een kunst wordt behandeld. De objecten zijn zo gerangschikt dat je een fantastische reis kunt maken, van de wortels van de boom naar de top, en zodat alle figuren op hun plaats blijven, de geschenken werden onder de boom verplaatst. Deze gebeurtenis wordt opmerkelijk beschreven in een Duits sprookje, was het belangrijkste muzikale thema in Tsjaikovski's ballet en wordt heel duidelijk weergegeven in onze Russische cartoon van B. Stepantsov met dezelfde naam. Ja, dit is Hoffmanns sprookje "De Notenkraker".
Het is mogelijk dat terwijl in Duitsland de geschenken van de vensterbank onder de kerstboom migreerden, en het was daar dat, volgens de traditie, hun grootvader geschenken achterliet, onze kerstman als het ware werkloos was tot 1936. En toen hij weer bij ons verscheen, was er misschien geen betere plek dan cadeaus voor hem achter te laten onder een elegante kerstboom.
