Valentijnsdag is meer dan 16 eeuwen oud, maar de feestdagen van liefde zijn ontstaan in de Oude Wereld. De Romeinen hadden bijvoorbeeld een festival van erotiek, dat ze midden februari vierden, en het was opgedragen aan de godin van de liefde Juno Februata.
Het verhaal van Valentijnsdag zelf begint in 269. In die tijd was keizer Claudius II de heerser van het Romeinse rijk, en het land zelf was in eindeloze oorlogen en ervoer een acuut tekort aan soldaten. De keizer besloot dat het huwelijk de schuld was, aangezien een getrouwde legionair meer denkt aan zijn gezin en hoe hij het moet voeden, dan aan de glorie van zijn staat. En toen vaardigde Claudius een decreet uit dat soldaten verbood te trouwen. Liefde kan echter niet worden verboden, en gelukkig voor de legionairs en hun uitverkorenen werd een priester gevonden die, niet bang voor de woede van de keizer, in het geheim bruiloften van soldaten begon te houden met hun geliefde. De naam van deze priester was Valentine en hij kwam uit de stad Terni. Zodra dit nieuws Claudius bereikte, veroordeelde hij Valentine onmiddellijk ter dood. Het feit dat Valentine zelf verliefd was, voegt ook een bijzonder drama toe aan de situatie. In de gevangenis schreef hij zijn geliefde een afscheidsbrief, waarin hij zijn liefde aan haar bekende, maar het meisje kon het pas lezen nadat de executie had plaatsgevonden.
In de loop van de tijd werd Valentijn gerangschikt onder de christelijke martelaren die leden voor het geloof, en in 496 riep paus Gelasius I 14 februari uit tot Valentijnsdag, die momenteel over de hele wereld wordt gevierd.
