Het lijkt erop dat er niets moeilijks is om een team voor het spel te creëren: om de meest erudiete, goed gelezen mensen samen te brengen, ze een beetje te trainen … Ongetwijfeld zijn eruditie, een brede kijk, een goed geheugen onmisbare voorwaarden om deel te nemen in een intellectueel spel, maar deze kwaliteiten zijn niet gegarandeerd succesvol …
Hoe zorg je ervoor dat het team niet ideaal was, maar wel in staat om te winnen? Hier zijn een paar tips.
Zonder terug te keren naar de reeds genoemde kwaliteiten, moet worden opgemerkt dat de belangrijkste voorwaarde voor een succesvol spel ook het contact van de spelers is, hun openheid, het vermogen om hun versies aan te bieden en attent te zijn op vreemden. Zelfs de meest erudiete speler die deze kwaliteiten niet bezit, blijkt overbodig in het team. Deze spelers hebben twee soorten gedrag. Iedereen die, hoewel hij veel weet, gewend is om tijdens de discussie weg te blijven van zijn leeftijdsgenoten, biedt niet zozeer antwoorden, maar denkt, bang om zich te vergissen, "van binnen" over de gratis versie. Degene die gewend is een leider te zijn, gelooft in de onbetwistbaarheid van zijn mening, zal deze aan zijn partners opleggen, ongeacht andere oordelen. De meeste intellectuele spellen zijn ontworpen voor gezamenlijke activiteiten, dit is alleen het geval wanneer "de geest goed is, en twee is beter", dus elke manifestatie van individualisme is hier ongepast.
Het is het beste als de spelers in hetzelfde team en buiten het spel goede vrienden zijn.
De volgende kwaliteit die elke speler zou moeten hebben, is niet-standaard denken. Als je al eerder hersenspelletjes hebt geprobeerd te spelen, weet je heel goed hoe stereotypen het bedenken van het juiste antwoord in de weg staan. Het antwoord dat zichzelf letterlijk opspoort, is lang niet altijd juist. In het spel moet je elke versie "doorwerken", inclusief de meest paradoxale, maar hiervoor moet je ze op zijn minst uitdrukken.
Spelers moeten niet alleen buiten de gebaande paden kunnen denken, maar ook hun versies kunnen samenvatten. Ongehaaste, oordeelkundige, solide spelers, met alle respect voor hen en voor deze kwaliteiten in het dagelijks leven, bemoeien zich helaas meestal alleen met hun lange monologen tijdens de discussie.
Naast de kwaliteiten die alle deelnemers moeten bezitten, moet elk van hen een bepaalde rol spelen in het team. Deze rollen worden natuurlijk niet voor eens en voor altijd aan de spelers toegewezen, ze kunnen tijdens het spel worden gewijzigd en gecombineerd.
Een team moet bijvoorbeeld een aanvoerder hebben. Dit is in de regel degene met de meeste autoriteit in het team. Dit betekent echter niet dat de aanvoerder de meest erudiete speler is. Zijn functie in het team is meer een "controlekamer". Hij staat niet toe om lang bij één versie te blijven hangen, hij is het die één versie kiest uit alle beschikbare, hij is het die de vraag beantwoordt op het moment dat het team geen versie heeft (dit gebeurt ook).
Bovendien zou het team een hoofdgenerator van ideeën moeten hebben, die, in de toegewezen tijd, het maximale aantal versies geeft, inclusief onverwachte en paradoxale versies.
Er zou een teamlid moeten zijn dat geen leiderschapskwaliteiten of passie heeft, maar een grote hoeveelheid kennis heeft, een van degenen die een 'wandelende encyclopedie' wordt genoemd. Zonder kennis van uitgebreid feitenmateriaal helpt niet-standaarddenken.
Het is goed als het team ook iemand heeft die in moeilijke tijden de situatie kan bezweren met een goede grap of geestige opmerking. Dit is niet alleen in utilitaire zin van belang. De praktijk leert overigens dat soms de als grap uitgedrukte versie, uit wanhoop, tot ieders verbazing en vreugde juist blijkt te zijn.
