Een feestdag van vrouwelijkheid en schoonheid - zo noemen ze 8 maart vandaag. Weinig mensen herinneren zich dat deze feestdag oorspronkelijk was gewijd aan revolutionairen. En dit ondanks het feit dat de geschiedenis van de 8 maart-vakantie zeer interessant en gevarieerd is.
De geschiedenis van de feestdag op 8 maart 1857 in New York begon. Op deze dag gingen arbeiders van lokale schoenen- en textielfabrieken de straat op. Hun belangrijkste eis was een werkdag van 10 uur in plaats van de vorige 16. Daarnaast eisten vrouwen een verhoging van de lonen tot een behoorlijk niveau en stemrecht bij verkiezingen. Het was 8 maart die werd gevierd als de dag waarop de eerste vakbond werd opgericht, waar de dames aan deelnamen.
Na 67 jaar stelde de beroemde revolutionaire Clara Zetkin voor om 8 maart te vieren als Internationale Vrouwendag. Een jaar later werd deze feestdag gevierd op 19 maart, maar vrouwen uit verschillende landen - Oostenrijk, Denemarken, Zwitserland en Duitsland - namen deel aan de viering. Vrouwendag werd gehouden met als slogan de strijd van dames voor hun rechten, bijvoorbeeld het recht op het bekleden van leidende posities. Op de feestdag vonden er een aantal demonstraties plaats.
Rusland nam voor het eerst deel aan de viering van Internationale Vrouwendag in 1913. De eerste evenementen werden gehouden in St. Petersburg. Dit was een gelegenheid voor protestanten om samen te komen en alle dringende vrouwenkwesties te bespreken. Opvallend is dat ook mannen aan de discussie deelnamen.
Gedurende de volgende 4 jaar werd 8 maart vanwege de woedende burgeroorlog niet gevierd, maar in deze tijd bleef de traditie van vrouwen die naar demonstraties en marsen gingen, behouden. Dit werd voor hen een soort protest tegen de oorlog.
De feestdag van 8 maart kreeg nationale betekenis met de komst en versterking van de Sovjetmacht. En sinds 1965 is 8 maart een vrije dag geworden. Het was deze dag dat de staat zich begon te wijden aan verschillende evenementen voor vrouwen. Op 8 maart bracht het leiderschap van het land verslag uit aan de bevolking over de prestaties op het gebied van vrouwenbeleid, hield conferenties voor gelijke rechten van werknemers en voerde ander campagnewerk.
De feestdag op 8 maart verloor later zijn politieke connotatie. En in het nieuwe Rusland werd het geen dag van strijd voor de rechten van de zwakke helft van de mensheid, maar een dag van vrouwelijkheid, tederheid en zorgzaamheid.
