In het hart van elke Europeaan is een brug met duizend kastelen. Het punt is dat er nog maar twintig jaar geleden een traditie was om gevoelens op deze manier te 'cementeren'. Hij gelooft dat als geliefden, nadat ze het slot aan de reling van de brug hebben gehangen, de sleutel in het water gooien, niets ooit in staat zal zijn om de vereniging van hun harten te vernietigen.
De opkomst van traditie
Ondanks dat deze traditie erg romantisch en oud lijkt, verscheen ze pas in de jaren negentig. Voor een van zijn romans heeft de Italiaanse schrijver Federico Moccia nooit kunnen bedenken hoe zijn verliefde helden een eed van loyaliteit en liefde aan elkaar zouden zweren. Omdat de actie in zijn roman in Rome plaatsvond, wilde hij een speciale romantische plek vinden in de Eeuwige Stad, maar dat was niet het geval. Daarom heeft de auteur zijn eigen traditie uitgevonden. Hij benoemde de Milvio-brug tot zo'n plek voor alle liefhebbers van Rome, waar zijn helden elkaar zwoeren, het slot ophingen en de sleutel weggooiden.
Sinds de publicatie van de roman is de Milvio-brug bedekt met sluizen, waardoor het moeilijk is om het eronder te onderscheiden. Op deze brug is ooit, onder het gewicht van de kastelen, een lantaarnpaal gevallen. De Romeinse autoriteiten probeerden heel lang in te grijpen, om deze traditie op de een of andere manier te structureren, maar het mocht niet baten. De Italiaanse geliefden gaven hun toevlucht niet op en bleven sluizen ophangen aan de Milvio-brug.
In de loop van de tijd heeft deze traditie zich over heel Europa verspreid. Bovendien kan elk verliefd stel daar op deze manier een eed afleggen, maar in ons land worden kastelen vooral geassocieerd met een bruiloft. In Moskou bijvoorbeeld is de Luzhkovsky-brug een bedevaartsoord geworden voor de helft van alle pasgetrouwden in de hoofdstad. Toegegeven, in het geval van de Loezjkovski-brug heeft het stadsbestuur heel slim gehandeld. Naast de brug zelf werd een Boom van Liefde opgericht, waarvan de takken duizenden van deze kasteelgeloften kunnen weerstaan zonder iemand te schaden. Na een zeer korte tijd verschenen er nog meer familieleden bij de Tree of Love, omdat niet alle kastelen op de takken van één structuur konden passen. Nu zijn er naast de Trees of Love op de Luzhkovsky-brug ook banken voor ruziënde minnaars. Hun ontwerp gaat ervan uit dat elke persoon die vanaf de uiterste rand krimpt, nog steeds naar het midden zal glijden.
Sluizen van de meest populaire bruggen worden regelmatig doorgeknipt om plaats te maken voor nieuwe. Het is daarom logisch om je slot weg te hangen van populaire plekken, zodat het langer meegaat.
Slavische tradities
In Slavische tradities werden zowel bruggen als kastelen actief gebruikt. Als de bruid na de bruiloft het huis van haar man binnentrad, was er altijd een open kasteel naast de drempel. Toen de jongen naar binnen gingen, werd het slot gesloten, de sleutel werd in een diepe put gegooid. Soms werd het kasteel ook verwarmd, waardoor het huwelijk metaforisch werd afgesloten.
Tot nu toe steken veel bruidegoms zeven bruggen over voor de bruiloft, omdat dit geluk belooft.
In de Slavische traditie zijn bruggen altijd beschouwd als een symbool van overgang. Daarom droegen bruidegoms bruiden vaak over bruggen om het huwelijk gelukkig te houden. Dus de Europese nieuwe traditie van kasteeleden heeft goed wortel geschoten op Russische bodem.
