De gebruiken en tradities die nu bestaan, gaan terug tot in de verre oudheid. Ze zijn verschillend, maar ze hebben allemaal hun eigen betekenis en hun eigen speciale betekenis.
De langverwachte gebeurtenis en bijbehorende tradities
Een bruiloft is precies het evenement waar meisjes van dromen. Dit woord roept veel positieve emoties op. Wanneer mensen erachter komen dat iemand gaat trouwen, begint hun verbeelding onmiddellijk te koken en te overweldigen. Ze beginnen zich een chique ingerichte hal voor te stellen, veel lichte kleuren, veel vrolijke gasten. En het belangrijkste is de bruid. Ze is tenslotte de standaard van schoonheid op deze dag. Haar ogen stralen van geluk en de mooie kleding benadrukt haar figuur. En een belangrijk detail in deze kwestie is de sluier. Weinig mensen weten echter dat de sluier veel eerder verscheen dan de gewoonte om in een witte jurk te trouwen.
Vroeger dacht men dat een sluier een symbool is van zuiverheid en maagdelijkheid. Zelfs in Rome was er een legende dat deze jurk geluk in het huwelijk aantrekt en kwade blikken, jaloezie en kwade wil afstoot. Zo kan worden opgemerkt dat de sluier lange tijd als de talisman van de bruid werd beschouwd.
Nu zie je veel gespecialiseerde winkels, boetieks, bedrijven die trouwdiensten aanbieden. Of beter gezegd, ze verkopen jurken en andere accessoires. Daarom is het nu gemakkelijk om elke sluier te kiezen die je wilt. Ze zijn tenslotte gemaakt van een grote verscheidenheid aan materialen van elke dichtheid, bevatten een groot aantal verschillende patronen en nog veel meer. Dus elke fashionista zal precies kiezen wat ze nodig heeft.
Een stukje geschiedenis over het ontstaan van de traditie van gesluierd trouwen
Maar zelfs toen, toen de sluier net begon te bestaan, was hij ondoorzichtig en gemaakt van dicht materiaal. En in tegenstelling tot moderne, bedekte ze het gezicht van de bruid volledig tegen onvriendelijke blikken en tegen de ogen van haar toekomstige echtgenoot. En na verloop van tijd begonnen ze transparantere producten te naaien met kant van lichte materialen, vooral zijde was populair. Ze begonnen te geloven dat zo'n sluier gratie geeft, de mooie kenmerken van het gezicht van de bruid benadrukt.
In Griekenland was er zo'n gedachte dat een vrouw die een sluier draagt, de macht van haar man over haar benadrukt en dat ze aan een man toebehoort. In dit geval was de sluier tot aan de tenen, dit duidde op de volledige onderwerping van de vrouw aan haar man.
Het is nu algemeen aanvaard dat een Russische bruid een witte sluier moet dragen. In Griekenland wordt echter een gele sluier gedragen. En het lijkt nog ongebruikelijker dat de Romeinen ooit een rode sluier droegen. In Oekraïne was de sluier geen onderdeel van de gewoonte; bruiden droegen een huwelijkskrans versierd met een verscheidenheid aan bloemen.
Volgens de gewoonte moest de vrouw na de bruiloft te allen tijde de sluier houden, omdat men geloofde dat dit ding een talisman is van een gelukkig huwelijk. Mensen zeiden ook dat je de sluier van een ander niet kunt dragen of huren, omdat het de energie van de vorige eigenaar bevat. Maar een dochter kan haar moeders sluier dragen op haar trouwdag als haar huwelijk gelukkig was.
