De meest elementaire feiten over de doop worden vermeld in het evangelie. Het gaat over de prediking van de voorloper van Johannes tot het Joodse volk dat zich laat dopen in de Jordaan. Maar de doop van Johannes verschilde aanzienlijk van die welke later door de apostelen werd uitgevoerd, of die nu door bisschoppen wordt uitgevoerd. Johannes riep zondaars op tot bekering door zijn prediking en doop. Toen Jezus zelf werd gedoopt, kreeg de ceremonie een heel andere essentie.
Het sacrament van de heilige doop opent het menselijk hart voor de aanvaarding van de Heiland, en de doop van Johannes de Doper bereidde de menselijke ziel voor op de aanvaarding van het woord van God en het geloof in de komende Christus.
De naamgeving van de gedoopte met een orthodoxe naam
Voordat de ceremonie plaatsvindt, krijgt een persoon de naam van een heilig verklaarde heilige. De gedoopte kan een naam kiezen die hij mooi vindt, als deze niet in strijd is met de kerkelijke regels.
Hoe kies je de juiste orthodoxe naam?
Het is helemaal niet nodig dat de gekozen naam voor de Doop dezelfde is als de burgerlijke naam. Het gebeurt zo dat de naam die bij de geboorte aan een persoon is gegeven, niet in de lijsten van de heilig verklaarde heiligen van God staat. Het belangrijkste is om in je ziel te voelen hoe dichtbij deze of gene heilige, wiens naam iemand zal dragen na ontvangst van het doopsel, van geest is.
U kunt de heilige kiezen wiens dag het eerst wordt gevierd na de verjaardag van de gedoopte, of u kunt hierover een priester raadplegen. Nadat de orthodoxe naam is gekozen, maakt de priester driemaal het kruisteken. Hij vraagt de Heer Jezus om genade te schenken aan de persoon.
Sacrament van de Heilige Doop
De doop vindt plaats in de buurt van een voorbereide doopvont. Daarin wordt de gedoopte driemaal gedoopt. Het sacrament van de doop begint met het gebed van de priester tot de Almachtige, waarin hij de Heer Jezus vraagt om het hart van de gedoopte te reinigen van alle verontreiniging, van een onreine en boze geest. De priester bidt tot de Heer om een nieuwe zoon of dochter toe te voegen aan de Heilige Kerk. Degene die zich laat dopen, belooft in ruil daarvoor een trouwe zoon van de Kerk van Christus te worden, de Heer Jezus te dienen, de boze af te zweren. Hij bevestigt zijn geloof en geloften door zichzelf drie keer te overschaduwen met het kruisteken, waardoor hij Christus als Verlosser in zijn hart aanvaardt.
Een gedoopte spuugt drie keer als teken dat hij Satan veracht en hem verloochent, weigert hem te dienen. Bij de doop van een baby wordt dit ritueel uitgevoerd door zijn/haar ontvangers. Daarna wendt de predikant van de kerk zich tot de Heer met een gebed voor de wijding van het water in de fontein. Hij overschaduwt haar drie keer met het kruisteken, en dan - met heilige olie. Hierna zalft hij degene die met heilige olie is gedoopt. Het water in de fontein moet, voor degene over wie het avondmaal wordt verricht, een symbool worden van een nieuw geestelijk leven, dat hem zal leiden tot redding en eeuwige gelukzaligheid. De priester, die de Heilige Drie-eenheid aanroept, dompelt een persoon drie keer onder in gewijd water.
Aan het einde van de ceremonie wordt een borstkruis op de gedoopte geplaatst. Het symboliseert het teken van het geloof van de reeds gedoopte persoon in de Verlosser Jezus Christus. Dan worden witte kleren op hem gedaan, als een symbool van de zuiverheid van de ziel van een nieuwe zoon of dochter van de Heilige Kerk.
