Russische archeologen vieren op 15 augustus hun beroepsvakantie. Deze traditie is ontstaan in de Sovjet-Unie. Het idee om deze feestdag wereldwijd te maken ontstond in 2008, toen de leiders van het World Archaeological Congress zich tot UNESCO wendden. Ze stelden hun datum voor - 17 augustus. Russische archeologen hebben nu dus twee beroepsvakanties.
Er is geen betrouwbare informatie over waarom de Dag van de Archeoloog op 15 augustus wordt gevierd. Er werden op deze dag geen opmerkelijke ontdekkingen gedaan. Het is niet eens bekend welke van de Sovjet-archeologen voor het eerst met dit idee kwam - Vladislav Ravdonikas, die de expeditie leidde in Staraya Ladoga, het hoofd van de opgravingen in Novgorod, Valentin Yarin of iemand anders.
Volgens een van de legendes die onder historici en archeologen heersten, waren de deelnemers aan de expeditie van Oud Ladoga gewoon op zoek naar een reden om iets te vieren. Maar Ravdonikas was een man met strikte regels. Hij liet alleen grote feestdagen vieren. In de zomer was het moeilijk om een waardig excuus te vinden, dus werden felicitatietelegrammen uitgevonden en naar andere expedities gestuurd. Dit was vóór de Grote Vaderlandse Oorlog. Deze telegrammen zijn bewaard gebleven in het archief.
Er is nog een legende die ook uit de vooroorlogse periode stamt. Volgens deze versie is de grondlegger van de professionele vakantie Valentin Yarin, of beter gezegd, zijn studenten, die ook een reden nodig hadden om te ontspannen. Dus besloten ze dat het nodig was om de verjaardag van het paard van Alexander de Grote - Bucephalus - te vieren.
Aanhangers van de derde versie geloven dat het begin van de traditie wordt geassocieerd met de viering van de verjaardag van Tatiana Passek, die jarenlang de Tripoli-expeditie leidde. Tatjana Sergejevna's verjaardag viel op 15 augustus en de Dag van de Archeoloog werd het meest gevierd in de jaren '30, alleen tijdens haar expeditie. Hoe het ook zij, nu wordt de Dag van de Archeoloog gevierd door iedereen die op de een of andere manier verbonden is met dit beroep.
Aanvankelijk omvatte de viering van de Dag van de Archeoloog twee verplichte onderdelen. Op deze dag accepteerden professionals beginners in hun gelederen. De studenten, die tot nu toe liefkozend "archioluchs" werden genoemd, werden ingewijd in archeologen. Elke expeditie had zijn eigen ritueel. Het hing af van de creativiteit, het gevoel voor humor en de verbeeldingskracht van de deelnemers. Het kan een afscheidswoord van het hoofd zijn met de presentatie van professionele symbolen. Op sommige expedities werden komische tests uitgevonden voor jonge collega's. Het tweede verplichte onderdeel was het banket.
De zomer is een veldseizoen voor archeologen, dus alle feestelijke evenementen werden aanvankelijk uitsluitend in kampen gehouden. Na verloop van tijd hebben echter degenen die in musea en historische bibliotheken werken zich aangesloten bij hun collega-veldwerkers. Ze hebben enkele toevoegingen aan het traditionele programma gemaakt. In musea worden vaak tentoonstellingen voorbereid voor deze dag - ze laten het publiek bijvoorbeeld de nieuwste vondsten zien. Bibliotheken organiseren boek-illustratieve tentoonstellingen. Vaak worden op deze dag wetenschappelijke lezingen gehouden, opgedragen aan een uitstekende archeoloog of archeologisch monument.
Voor journalisten is de Dag van de Archeoloog een uitstekende informatieve gelegenheid, wanneer je kunt praten over uitstekende mensen van dit beroep, over de belangrijkste opgravingen. Op deze dag verschijnen essays en reportages over gebeurtenissen in de archeologische omgeving in de kranten. Medewerkers van tv-studio's maken van de gelegenheid gebruik om een interessante film over archeologen te vertonen of om een verhaal te filmen over de opgravingen in de buurt.
De leiders van het Wereld Archeologisch Congres stelden voor om de vakantie internationaal te maken om de aandacht van het publiek te vestigen op de problemen van het behoud van het cultureel erfgoed, evenals op het beroep van archeoloog zelf. In veel landen laat de situatie met de bescherming van historische en archeologische monumenten te wensen over, ook omdat niet-professionals geen waarde zien in "sommige ruïnes daar". Als we echter schoolkinderen, studenten, gewoon inwoners van het land, kennis laten maken met het werk van archeologen, kan en moet de houding ten opzichte van cultureel erfgoed veranderen. Archeologendag is een zeer goede gelegenheid om mensen te vertellen over het verleden en het belang van het bestuderen ervan.
