De feestdag van San Juan Bautista wordt jaarlijks gehouden in Ecuador, in de stad Otavalo, op 24 juni. Op deze dag worden zijn analogen gevierd in andere landen. Een soortgelijke katholieke feestdag is dus de geboorte van Johannes de Doper en Slavisch - Ivan Kupala.
Op 24 juni stopt het werk in de stad Otavalo en omliggende dorpen. Dit is de verjaardag van Saint San Juan Bautista, patroonheilige van de regio. De vakantie is vooral belangrijk voor de Indiase bevolking die in de noordelijke hooglanden woont.
Buurtbewoners voeren rituele handelingen uit ter ere van Moeder Aarde en de zomerzonnewende. Er wordt aangenomen dat deze oude feestdag is ontstaan vóór het tijdperk van het Inca-rijk, d.w.z. tot de XI eeuw na Christus San Juan vertaalt als Saint John (Baptist). De vakantie symboliseert de komst van de zomer, de zuivering van water, wanneer mensen de natuur bedanken voor haar geschenken. De activiteiten duren een hele week.
Er wordt dag en nacht getrommeld. De figuren van de heilige worden in het water gezet, de kinderen worden gedoopt. Ritueel baden wordt uitgevoerd in de waterval.
Deelnemers hebben plezier, springen over het vuur om boze geesten te verdrijven. Op het plein worden stierengevechten gehouden en aan het meer van San Pablo worden regatta's gehouden. Gewone gezinnen organiseren kostuumfeesten die zich meestal van huizen tot straten verspreiden.
Lokale mannen verkleden zich op deze dag in damespakken, jurken en rokken, waarin ze door de straten lopen en dansen. Mensen verkleden zich ook in stripfiguren en andere ongewone kleding. Wanneer de processie de San Juan-kapel bereikt, stopt het dansen.
Een ander integraal onderdeel van de vakantie is vechten, een imitatie van oude veldslagen. Na de dansende processie beginnen de mannen stenen naar elkaar te gooien - niet als grap, maar echt, tot bloedvergieten toe. Zo offeren ze symbolisch hun bloed aan Moeder Aarde. Er wordt aangenomen dat hoe genereuzer iemand bloed aan zijn moeder geeft, hoe genereuzer ze dan voor hen zal zijn. Er zijn gevallen waarin mannen ernstig gewond raakten of met stenen werden gedood. Het gooien van stenen vindt in de regel buiten de stad plaats, zodat de rest van de inwoners er niet onder lijdt.
