Lucifers hebben mensen eeuwenlang gediend. Dit is een zeer handige en goedkope manier om vuur te maken en een echt onvervangbaar iets in het dagelijks leven. En niet voor niets heeft onze kalender zelfs een speciale feestdag gewijd aan de wedstrijd.
Chinese uitvinding
In feite hebben wedstrijden een vrij lange en interessante geschiedenis. Een zeer wijdverbreide versie is dat de Chinezen de eersten waren die iets gebruikten dat leek op lucifers in de middeleeuwen. Chinese kronieken uit de 13e eeuw beschrijven dunne splinters met uiteinden geïmpregneerd met zwavel, die ontbranden als gevolg van contact met een smeulend materiaal (maar niet door te slaan!).
Tegen de 15e eeuw werd deze Chinese knowhow in de Oude Wereld geleerd, maar werd hier niet veel gebruikt. En dit is niet verwonderlijk: de Chinese "lucifers" waren niet zelfontbrandend.
De eerste varianten van wedstrijden in Europa
In 1805 presenteerde een wetenschapper uit Frankrijk Jean Chapsel aan het publiek zijn houten lucifers, die oplichtten wanneer de kop (het bestond uit bertholletzout, zwavel en cinnaber) zwavelzuur aanraakte. Deze lucifers hadden echter een serieus nadeel - ze konden niet opscheppen over veilig te gebruiken. Als het onzorgvuldig zou worden ontstoken, zou de zwavelachtige stof aan verschillende kanten kunnen zijn verspreid. Dit nadeel weerhield enthousiastelingen er echter niet van om in 1813 in het Oostenrijkse Wenen de eerste fabriek te openen die zich toelegde op de productie van dergelijke lucifers.
In 1826 zette de Engelsman John Walker de volgende stap - hij maakte lucifers van een mengsel van antimoonsulfide, bertholletzout en arabische gom. Het was gemakkelijk om zo'n lucifer aan te steken: je hoefde alleen maar zijn kop op schuurpapier of een ander ruw oppervlak te wrijven. De producten van Walker werden verpakt in speciale tinnen dozen, die in Groot-Brittannië "congreves" werden genoemd.
Vier jaar later, in 1830, creëerde de Franse chemicus Charles Soria een ander type lucifers - fosforachtige. Hun kenmerken waren te wijten aan de aanwezigheid van zogenaamde witte fosfor in de samenstelling van de koppen. Ze waren zeer brandbaar en vlogen soms zelfs in de doos in brand - als gevolg van onderlinge wrijving. Bovendien is witte fosfor zeer giftig, wat betekent dat Soria-lucifers ernstige schade kunnen toebrengen aan de menselijke gezondheid.
De uitvinding van "Zweedse lucifers" en hun verschillen met moderne
In 1847 slaagde scheikundige Schrötter erin om in Zweden rode fosfor te verkrijgen, die veilig is voor de mens. En in 1855 begon de Zweed Johan Lundstrom dit specifieke type fosfor te gebruiken om zijn lucifers te maken. Hij bracht rode fosfor aan op zowel de kop als het schuurpapier. Als gevolg hiervan werden dergelijke wedstrijden "Zweeds" genoemd.
Ze werden al snel geproduceerd en verkocht over de hele wereld. Ze verschenen ook in Rusland. In 1913 waren er meer dan 200 fabrikanten van lucifers in het Russische rijk. Trouwens, het woord "matches" komt volgens experts van de Oud-Russische "breinaald" - zoals ze in het oude Rusland een scherpe houten stok noemden, een houten anjer.
Het is vermeldenswaard dat de huidige wedstrijden in het algemeen veel overeenkomsten hebben met de wedstrijden van Lundstrem. Maar er zijn natuurlijk bepaalde verschillen. Een daarvan is als volgt: Zweedse lucifers bevatten chloorverbindingen, terwijl moderne lucifers paraffines en chloorvrije oxidanten gebruiken in plaats van deze verbindingen. Bovendien hebben moderne producten het zwavelgehalte aanzienlijk verlaagd.
Vakantiedatum en hoe deze te vieren
Internationale dag van de wedstrijd wordt gevierd op 2 maart. Bij deze gelegenheid worden meestal geen grootschalige vieringen georganiseerd. Maar aan de andere kant is deze dag heel geschikt om bijvoorbeeld huisjes en ander knutselwerk van lucifers met kinderen te maken. Een andere entertainmentoptie zijn de populaire matchpuzzels, waarvan er inmiddels een enorme verscheidenheid is uitgevonden.
Houd er ook rekening mee dat er in Rusland zelfs een apart museum is gewijd aan dit handige huishoudelijke artikel - het bevindt zich in de stad Rybinsk. Daar kun je op 2 maart (zoals inderdaad op andere dagen) oude soorten wedstrijden en verbazingwekkende verzamelingen dozen van verschillende tijden en formaten zien. Er zijn natuurlijk vergelijkbare musea in andere landen - Duitsland, Zweden, Zwitserland.
