Sinds 1953 wordt 8 mei elk jaar gevierd als de Werelddag van het Rode Kruis en de Rode Halve Maan. Zo wordt een eerbetoon gebracht aan de Zwitserse publieke figuur Henri Dunant, die op deze dag in 1828 werd geboren. Het was op zijn initiatief dat de vorming van de eerste vrijwilligersgroepen begon, die hulp verleenden aan de gewonden op de slagvelden.
In 1859, tijdens de slag om Solferino - een van de bloedigste in de 19e eeuw - werd Dunant, die de oproep "We zijn allemaal broers" deed en vrijwilligers uit nabijgelegen dorpen verzamelde, een actieve assistent van de medische diensten van de strijdende partijen. In 1862 schreef hij het boek "Remembrance of Solferino", waarin het idee naar voren kwam om een internationale samenleving te organiseren die hulp zou bieden aan de gewonden in de oorlog.
Advocaat Gustave Moignier, voorzitter van een van de liefdadigheidsinstellingen in Genève, steunde het idee van Dunant en stelde een commissie van 5 samen, wiens harde werk in 1863 resulteerde in de oprichting van nationale liefdadigheidsinstellingen door vertegenwoordigers van 16 landen en de transformatie van de commissie in het Internationale Comité van het Rode Kruis (ICRC), wiens taak de coördinatie van de activiteiten van deze liefdadigheidsgroepen werd.
Een jaar later werd het identificatiemerkteken aangenomen - een rood kruis, geplaatst op een witte achtergrond, en staat voor de wettelijke bescherming van vrijwilligers die hulp verlenen aan gewonden, medische diensten en slachtoffers van gewapende conflicten. De organisatie kreeg haar officiële naam en charter in 1928. Tijdens de oorlog met Rusland begon het Ottomaanse rijk de rode halve maan te gebruiken als een beschermend embleem, niettemin als eerbetoon aan het rode kruis dat door de vijand werd gebruikt. In 2005 werd een extra embleem van de beweging aangenomen - een rood kristal.
Vandaag is het ICRC een neutrale, onafhankelijke organisatie die bescherming en bijstand biedt aan slachtoffers van interne onrust en gewapende conflicten (zieken, gewonden en gedetineerden). De organisatie laat zich bij haar werk leiden door het principe van onpartijdigheid. De Nationale Rode Kruis- en Rode Halve Maanverenigingen, verenigd in de Internationale Federatie, vormen samen met het ICRC de Internationale Rode Kruis- en Rode Halve Maanbeweging, met meer dan 100 miljoen medewerkers en vrijwilligers.
